 aanhoudingsbevel / bevel tot aanhouding / (oneig.) aanhoudingsmandaat
 mandat d'arrêt
Hier komen binnenkort vertalingen van deze zoekterm... strafprocesrecht - opdracht van de onderzoeksrechter om een verdachte tegen wie ernstige aanwijzingen van schuld bestaan en in geval van volstrekte noodzakelijkheid voor de openbare veiligheid, in voorlopige hechtenis te nemen. Enkel misdrijven die bestraft kunnen worden met een gevangenisstraf van een jaar of meer, kunnen aanleiding geven tot een aanhoudingsbevel. De voorlopige hechtenis moet binnen vijf dagen (en daarna maandelijks) worden bevestigd door de raadkamer.
huiszoekingsmandaat
le mandat de perquisition
Hier komen binnenkort vertalingen van deze zoekterm... strafprocesrecht - een toelating om gegevens m.b.t. misdrijven op te sporen en te verzamelen in privé-plaatsen.
hypothecair mandaat / hypothecaire volmacht
mandat hypothécaire
Hier komen binnenkort vertalingen van deze zoekterm... vastgoedrecht - (meestal onherroepelijke) volmacht die een schuldenaar aan zijn schuldeiser of diens vertrouwenspersoon geeft om een hypotheek te vestigen op een onroerend goed. Bijv. een ontlener kan bij het lenen van een hypotheekkrediet aan zijn bank voorstellen haar een mandaat te geven om een hypotheek te nemen als dit gerechtvaardigd is in de toekomst (in geval van niet-betaling of beslag door een derde bijvoorbeeld). Op die manier wordt het gekochte goed niet met een hypotheek bezwaard en worden de notariskosten duidelijk beperkt.
mandaat
le mandat
Hier komen binnenkort vertalingen van deze zoekterm... bestuursrecht - bevoegdheid om in naam van een bestuursorgaan besluiten te nemen.
schijnmandaat
mandat apparent
Hier komen binnenkort vertalingen van deze zoekterm... verbintenissenrecht - ogenschijnlijk maar misleidend mandaat, met name als een lastgever door zijn schuld anderen heeft misleid over de omvang of het behoud van een mandaat dat hij aan een lasthebber heeft toegekend, of ook wanneer anderen terecht geloof konden hechten aan het bestaan of de omvang van dat mandaat, zelfs zonder dat de lastgever een fout kan worden verweten;
theorie volgens hetwelk een persoon als lastgever gehouden is wanneer hij door zijn schuld, bij de toekenning van bevoegdheid aan de lasthebber de derden misleid heeft over de omvang of het behoud van het mandaat of wanneer hem geen fout kan worden verweten, doch een derde rechtmatig geloof kan hechten aan de omvang van de bevoegdheid van de lasthebber.
|
|
